مقایسه ویژگیهای شخصیتی کمال گرایی و مهارگری در دانش آموزان مدارس تیزهوش و عادی

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه ویژگیهای شخصیتی کمال گرایی شامل کمال گرایی خودمحور، دیگرمحور و جامعه محور و سبکهای مهارگری شامل سبکهای دیگرفرمان، خودفرمان، فاقد تکلف در رفتار و پیش بینی پذیری رفتار در دانش آموزان  مدارس تیزهوش و عادی بود. روش: جامعه آماری پژوهش دانش آموزان پایه دوم و سوم مقطع دبیرستان در رشته های ریاضی، تجربی و انسانی شاغل به تحصیل در سال 87ـ1386  بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 193 دانش آموزان تیزهوش(110 دختر، 83 پسر) و253 دانش آموز عادی (112 دختر، 141 پسر) بود. برای جمع آوری اطلاعات، از مقیاس کمال گرایی چندبعدی تهران (tmps; بشارت، 1386) و مقیاس رفتار شخصی (pbi; کولینز، مارتین، اشمور و راس، 1973) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که  بین کمال گرایی خودمحور و دیگرمحور دانش آموزان تیزهوش و عادی تفاوت وجود ندارد، اما  بین کمال گرایی جامعه محور آنها تفاوت معنادار وجود دارد. در زمینه سبکهای مهارگری، نتایج نشان دادکه بین مهارگری خودفرمان و فاقد تکلف در رفتار دانش آموزان تیزهوش و عادی تفاوت وجود ندارد، اما  بین مهارگری دیگر فرمان و پیش بینی پذیری رفتار آنها تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: دانش آموزان تیزهوش و عادی در زمینه  کمال گرایی جامعه محور و سبکهای مهارگری دیگرفرمان و پیش بینی پذیری رفتار با هم متفاوت هستند.